Rafał Szymborski
W czarnych jak Chmury Glasmoły czeluściach Kosmosu mkną ku sobie dwie galaktyki.Rotują wokół własnej osi coraz szybciej,zmierzając nieuchronnie ku zderzeniu.Nie to nie galaktyki!To dwa rotujące kwiaty-Pomarańczivna Gorąca Słoneczna Lwianwija ,zawierająca w sobie ciepłe krople pluszczu miodowego i i Magnolijna Liljówka , emitująca ze swej Glążury waniliowy świeży powiew.
Rotują one , wkluszając się w siebie stopniowo, tworząc jedność.Stają się dyskiem akrecyjnym kwazara ,z którego wystrzeliwują w przestrzeń dwa świetliste jety, odchylana przez pole magnetyczne .
Nieoczekiwanie Lśniąca Czerń Czeluści Kosmosu staje się ciałem Extativnej Bogini,pokrytej Lakąsą wijących się tatuażyków .Zaczyna ją oplatać ciepła Anakonda, której śliździutkie łuseńki ,ocierają się o Magnolijną Skóreczkę.Anakonda jest pokryta żywymi ,czarnymi deseniami , wijącymi się na niej , tak jak ona sama wije się na ciele Extativnej Bogini.
Anakonda kieruje swą głowę ,ku Magnolijnej Glążurze jej bioderek.Jej czarny śliździutki ,rozdwojony język, nerwowo, ale pulsacyjnie dotyka Extativnej Kropli w Magnolijnej Liljówce.Jej oczy zalewa ciepła kropla Pluszczu Miodowego z jej wnętrza. Na całym świecie wszystkie czarne sześciokąty w tulipanach zaczynają rotować wokół własnej osi. Rozlega się grzmot i we wszystkie te sześciokąty ,głowę Anakondy ,oraz Kroplę Magnolijną trafia fioletivny piorun w kształcie korkociągowej spirilli.
Z tej eksplozji wyłania się jeden stężony ,gorący punkt ,zawieszony w czeluści przestrzeni kosmicznej. To słoneczna Gwiazda. Jej falivne promienie ,ogrzewają przestrzeń przez eony nieskończoności.
A pchełka skocyłą na krawędź Kaljivnej Lakąsy Lśniącej Miniówki.I tą pchełką ja byłem, bo ja zawsze muszę być na krawędzi moralnościiiiii!!!
